Η πορεία ενός ελεύθερου(;) χωριού

Μεσοπόλεμος;

Ο χώρος πίσω από την Αγία Παρασκευή είναι μια δασωμένη πλαγιά. Διακρίνεται κάτω από τον ψιλόλιγνο έλατο το κοινοτικό μονοπάτι που έρχεται από το πίσω αριστερά άκρο της εκκλησίας.

1937

Ο επίπεδος χώρος όπου γινόταν το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, πολύ χαμηλότερα από την εκκλησία (εκεί όπου σήμερα περνά ο δημόσιος δρόμος και γίνεται εναπόθεση υλικών). Ο χώρος πίσω από την εκκλησία που τώρα έχει ισοπεδωθεί και που η εκκλησιαστική επιτροπή αποφάσισε να κλείσει είναι μια κατηφορική πλαγιά. Διακρίνονται οι ξερολιθιές από τον περίβολο των σπιτιών καθώς και το κοινοτικό μονοπάτι που κατηφορίζει ελαφρά από τα δεξιά προς τα αριστερά περνώντας μπροστά από την προπολεμική πέτρινη κοινοτική βρύση (ακριβώς πάνω από το παιδάκι με το υπερυψωμένο χέρι).

2016

Το ισιάδι όπου προπολεμικά γινόταν ο χορός όπως αυτό είναι σήμερα. Η παραπάνω φωτογραφία του 1937 είναι τραβηγμένη δεξιότερα από το δέντρο και με την κάμερα στραμμένη προς την κατηφορική πλαγιά. Ο σημερινός ισοπεδωμένος χώρος πίσω από την εκκλησία, τον οποίο παράνομα έφραξε το εκκλησιαστικό συμβούλιο, αντιστοιχεί με την τότε πλαγιά, όπως προκύπτει σε αντιπαραβολή με την αμέσως προηγούμενη φωτογραφία.

1990

Ο χώρος πίσω από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής εξακολουθεί να είναι μια κατηφορική πλαγιά. Το κοινοτικό μονοπάτι διέρχεται αριστερά της νεότερης κοινοτικής βρύσης και δεξιά από το μικρό δεντράκι δίπλα από το αριστερότερο παράθυρο της εκκλησίας. Το μονοπάτι συνεχίζει προς το κάτω μέρος της φωτογραφίας, προς εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ο δημόσιος δρόμος. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι που να μαρτυρεί ιδιοκτησιακή ή χρηστική σχέση της εκκλησίας με την πλαγιά όπισθεν αυτής.

2000

Το μικρό δεντράκι έχει μεγαλώσει αισθητά, η κοινοτική βρύση έχει εγκαταλειφθεί. Το κοινοτικό μονοπάτι έχει μετακινηθεί πολύ δεξιότερα. Είναι πλέον τσιμεντένιο, κατηφορίζει την πλαγιά σύριζα σχεδόν στο πίσω μέρος της εκκλησίας και φθάνει στην περίφραξη της εκκλησίας (κατασκευάστηκε το 1970) μπροστά στην πόρτα που οδηγεί στο δυτικό προαύλιο. Ο χώρος που ανήκει στην εκκλησία οριοθετείται σαφώς από το καμπυλωτό πέτρινο τοιχίο πάνω στο οποίο συνεχίζεται η περίφραξη. Το κοινοτικό μονοπάτι στη συνέχεια στρίβει κατά 90 μοίρες και κατευθύνεται προς το κάτω μέρος της φωτογραφίας, προς τον δημόσιο δρόμο. Μια έξοδός του οδηγεί στα κοινοτικά αποχωρητήρια τα οποία κρύβονται κατά το ήμισυ από τα μεγάλα δέντρα. Και στη φωτογραφία αυτή δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η εκκλησία σχετίζεται με την κατηφορική πλαγιά. Στο χώρο υπάρχουν μόνο το μονοπάτι που εξυπηρετεί την πρόσβαση στην εκκλησία, αλλά όχι μόνο αυτή, καθώς και τα κοινοτικά αποχωρητήρια.

Μάιος 2005

Το μεγαλύτερο μέρος της πλαγιάς έχει ισοπεδωθεί. Στη θέση του τσιμεντένιου μονοπατιού και προς εξυπηρέτηση των περιοίκων, αλλά και των επισκεπτών του Λαογραφικού Μουσείου έχει κατασκευασθεί από την κοινότητα μια κατηφορική ράμπα που καταλήγει στο μέσον του ισοπεδωμένου χώρου με κατεύθυνση προς τον δημόσιο δρόμο. Σε αντικατάσταση της παλαιότερης κοινοτικής βρύσης (που βρισκόταν ψηλότερα και αριστερότερα) έχει κατασκευασθεί με ιδιωτική προσφορά νεότερη. Το πέτρινο τοιχίο έχει αντικατασταθεί με τσιμεντένιο τοίχο αντιστήριξης και τα παλαιά κάγκελα με νεότερα. Δεν υπάρχει όμως κιγκλίδωμα που να προστατεύει τον δυτικό περίβολο της εκκλησίας από τις αγελάδες.

Οκτώβριος 2012

Έχουν περάσει επτά χρόνια και στη φωτογραφία διακρίνεται το σύνολο του ισοπεδωμένου χώρου ως την έξοδο στον δημόσιο δρόμο. Ο εκκλησιαστικός χώρος προστατεύεται πλέον (και από τις αγελάδες) με κιγκλίδωμα που εξακολουθεί να οριοθετεί σαφώς τον εκκλησιαστικό χώρο από τον κοινοτικό, στο ίδιο σημείο με το παλαιότερο κιγκλίδωμα του 1970.

Μέσα Σεπτεμβρίου 2016

Το εκκλησιαστικό συμβούλιο της Κρανιάς χωρίς να διαβουλευτεί με κανέναν, ούτε τον Δήμο Καλαμπάκας ως διάδοχο της Κοινότητας Κρανιάς, ούτε τον Πάρεδρο του χωριού, ούτε τον Πολιτιστικό Σύλλογο της Κρανιάς και χωρίς να διαθέτει οικοδομική άδεια από την Πολεοδομία Καλαμπάκας οικειοποιείται το σύνολο του ισοπεδωμένου κοινοτικού χώρου και ως τις παρυφές του δημόσιου δρόμου. Κατασκευάζει παράνομα τοίχους και ετοιμάζεται να κλείσει την έξοδο προς τον δρόμο, αχρηστεύοντας την κοινοτική ράμπα και στερώντας από κατοίκους την ελεύθερη πρόσβαση στις οικίες τους.

Το γεγονός καταγγέλλεται κατ'αρχήν τηλεφωνικά και στη συνέχεια με παράδοση φωτογραφικού υλικού στους αρμόδιους του Δήμου Καλαμπάκας, από τον Πάρεδρο, τον Πολιτιστικό Σύλλογο και θιγόμενους κατοίκους. Ο Δήμαρχος της Καλαμπάκας κωφεύει στα αιτήματα των κατοίκων αρνούμενος να προστατεύσει τον κοινοτικό χαρακτήρα του χώρου και να διασφαλίσει την ελεύθερη δίοδο τόσο στους ιδιοκτήτες των παρακείμενων κατοικιών όσο και στους επισκέπτες του Λαογραφικού Μουσείου του χωριού, που βρίσκεται ακριβώς αριστερά από το κτίριο της εκκλησίας.

  

30 Σεπτεμβρίου 2016

Ανενόχλητος από τον Δήμο, την Πολεοδομία και την Αστυνομία, ο εργολάβος, υπό την καθοδήγηση του εκκλησιαστικού συμβουλίου, συνεχίζει το παράνομο έργο και ετοιμάζεται να αποκλείσει την πρόσβαση στον κοινοτικό χώρο και να αχρηστεύσει την τσιμεντένια μπάρα που οδηγεί στο Μουσείο και τις παρακείμενες κατοικίες.